Over FRAX

Prof. John A. Kanis Universiteit van Sheffield
John A. Kanis is emeritus hoogleraar menselijk metabolisme en directeur van het Centre for Metabolic Bone Diseases (voorheen WHO Collaborating Centre) aan de Universiteit van Sheffield in het Verenigd Koninkrijk en hoogleraar aan de Australian Catholic University (Melbourne, Australië). Hij is erevoorzitter van de International Osteoporosis Foundation, lid van het comité van wetenschappelijke adviseurs en voorzitter van de werkgroep epidemiologie en kwaliteit van leven.
Prof. Kanis' onderzoeksinteresses zijn grotendeels gerelateerd aan aandoeningen van het skeletmetabolisme, waaronder osteoporose, sarcopenie, de ziekte van Paget, hyperparathyreoïdie, renale osteodystrofie en neoplasie die het skelet aantast. Bijdragen aan onderzoek omvatten celbiologie, histomorfometrie van bot, beoordeling en behandeling van botaandoeningen, richtlijnontwikkeling, evaluatie van gezondheidstechnologie, epidemiologie, regelgevende zaken en gezondheidseconomie. Hij is hoofdredacteur van Osteoporosis International en Archives of Osteoporosis en zit in de redactieraad van verschillende tijdschriften. Hij is de auteur van meer dan 1000 artikelen, hoofdstukken en boeken over botziekten en metabolisme. Momenteel houdt hij zich vooral bezig met de ontwikkeling van algoritmen voor risicobeoordeling en de formulering van praktijkrichtlijnen in vele regio's van de wereld.
Prof. Eugene McCloskey Universiteit van Sheffield
Eugene McCloskey is hoogleraar botziekten bij volwassenen, Mellanby Centre for Musculoskeletal Research, University of Sheffield, en directeur van het Medical Research Council Versus Arthritis Centre for Integrated research in Musculoskeletal Ageing. Hij was onder andere voormalig voorzitter van de Bone Research Society, UK, voorzitter van de Royal Osteoporosis Society Research Academy Effectiveness Working Group, bestuurslid van de IOF en ESCEO, en voormalig lid van de ECTS Clinical Practice Action Group. Als lid van de National Osteoporosis Guidance Group (NOGG) in het Verenigd Koninkrijk heeft hij geholpen bij de integratie van fractuurrisicobeoordeling in klinisch management. Hij heeft ongeveer 460 originele artikelen gepubliceerd op onderzoeksgebieden zoals de behandeling van kankergerelateerde osteolyse, osteoporose en de ziekte van Paget, de definitie van wervelfracturen, niet-invasieve skeletbeoordelingen en de ontwikkeling van het FRAX®-instrument voor fractuurrisicobeoordeling.

De FRAX-tool is in 2008 gelanceerd door een team van het World Health Organisation (WHO) Collaborating Centre for Metabolic Bone Diseases van de Universiteit van Sheffield (1991-2010). Hoewel de FRAX-tool is gebaseerd op gegevens die binnen dat centrum zijn gegenereerd, is FRAX niet ontwikkeld of goedgekeurd door de WHO en zijn verwijzingen naar de 'WHO-tool' onjuist.
Neem voor algemene vragen over FRAX® contact met ons op.