คำถามที่พบบ่อย
ในบุคคลที่อายุน้อยและมีสุขภาพดี (มีอัตราการเสียชีวิตต่ำ) ความน่าจะเป็นในหนึ่งปีจะอยู่ที่ประมาณ 10% ของความน่าจะเป็นใน 10 ปี ดังนั้น บุคคลที่มีความน่าจะเป็นกระดูกหักใน 10 ปีที่ 40% จะมีความน่าจะเป็นใน 1 ปีที่ประมาณ 4% ตัวเลขเปอร์เซ็นต์ที่สูงขึ้นนั้นเข้าใจได้ง่ายกว่าสำหรับผู้ป่วยและแพทย์ ความสัมพันธ์ระหว่างความน่าจะเป็นในระยะสั้นและระยะยาวมีความซับซ้อนมากกว่าในผู้ป่วยที่มีปัจจัยเสี่ยงทางคลินิกและในผู้สูงอายุ(1)
(1) [Kanis JA, Johansson H, et al (2011) Guidance for the adjustment of FRAX according to the dose of glucocorticoids. Osteoporosis International, 22: 809–816 (doi: 10.1007/s00198-010-1524-7., https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21229233)]
ปัจจัยเสี่ยงมีผลต่อผู้ชายและผู้หญิงในแต่ละประเทศในลักษณะความเสี่ยงสัมพันธ์กัน อย่างไรก็ตาม ความเสี่ยงสัมบูรณ์จะแตกต่างกัน เนื่องจากในแต่ละช่วงอายุ ความเสี่ยงสัมบูรณ์ของกระดูกหักและความเสี่ยงสัมบูรณ์ของการเสียชีวิตจะแตกต่างกัน นอกจากนี้ ปัจจัยเสี่ยงยังมีความสำคัญที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับอายุ (เช่น ประวัติครอบครัว) หรือการมีอยู่หรือไม่มีอยู่ของปัจจัยเสี่ยงอื่นๆ ตัวอย่างเช่น ดัชนีมวลกายที่ต่ำเป็นปัจจัยเสี่ยงที่น้อยกว่ามากเมื่อคำนึงถึงดัชนีมวลกาย
ใช่ครับ มีเทมเพลตสำหรับการแปลให้ กรุณาติดต่อเรา
เป็นที่ทราบกันดีว่าปัจจัยเสี่ยงทางคลินิกหลายประการมีการตอบสนองต่อปริมาณยา นอกจากจำนวนครั้งของการเกิดกระดูกหักก่อนหน้านี้แล้ว ยังรวมถึงการสูบบุหรี่ การใช้กลูโคคอร์ติคอยด์ และการดื่มแอลกอฮอล์ อย่างไรก็ตาม แบบจำลองนี้ใช้ข้อมูลร่วมกันในกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดที่มีส่วนร่วมในการสร้างแบบจำลองนี้ และไม่มีรายละเอียดดังกล่าว ซึ่งหมายความว่าจำเป็นต้องใช้การตัดสินทางคลินิกในการตีความความน่าจะเป็น FRAXplus® ช่วยให้เข้าถึงการปรับเปลี่ยนที่สามารถแสดงผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากการนำข้อมูลเพิ่มเติม (เช่น จำนวนครั้งของการเกิดกระดูกหักก่อนหน้านี้) มาพิจารณาในการตัดสินใจ
เป็นที่ทราบกันดีว่าปัจจัยเสี่ยงทางคลินิกหลายประการมีการตอบสนองต่อปริมาณยา นอกจากจำนวนกระดูกหักก่อนหน้านี้แล้ว ยังรวมถึงการสูบบุหรี่ การใช้กลูโคคอร์ติคอยด์ และการดื่มแอลกอฮอล์ อย่างไรก็ตาม แบบจำลองนี้ใช้ข้อมูลร่วมกันในกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดที่มีส่วนร่วมในการสร้างแบบจำลองนี้ และไม่มีรายละเอียดดังกล่าว ซึ่งหมายความว่าจำเป็นต้องใช้การตัดสินทางคลินิกในการตีความความน่าจะเป็น FRAXplus® ช่วยให้เข้าถึงการปรับเปลี่ยนที่สามารถแสดงผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากการนำข้อมูลเพิ่มเติม (เช่น ปริมาณกลูโคคอร์ติคอยด์ที่สูงกว่าค่าเฉลี่ย) มาพิจารณาในการตัดสินใจ Kanis et al, 2010(1) ได้ให้ตัวช่วยในการปรับเปลี่ยนปริมาณกลูโคคอร์ติคอยด์ไว้
(1) [Kanis JA, Johansson H, et al (2011) Guidance for the adjustment of FRAX according to the dose of glucocorticoids. Osteoporosis International, 22: 809–816 (doi: 10.1007/s00198-010-1524-7., https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21229233)]
เป็นที่ทราบกันดีว่าปัจจัยเสี่ยงทางคลินิกหลายประการมีการตอบสนองต่อขนาดยา นอกจากจำนวนครั้งของการเกิดกระดูกหักก่อนหน้านี้แล้ว ยังรวมถึงการสูบบุหรี่ การใช้กลูโคคอร์ติคอยด์ และการดื่มแอลกอฮอล์ อย่างไรก็ตาม แบบจำลองนี้ใช้ข้อมูลร่วมกันในกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดที่มีส่วนร่วมในการสร้างแบบจำลองนี้ และไม่มีรายละเอียดดังกล่าว ซึ่งหมายความว่าจำเป็นต้องใช้การตัดสินทางคลินิกในการตีความความน่าจะเป็น อย่างไรก็ตาม ควรสังเกตว่าการแตกหักของกระดูกสันหลังแบบมีรูปร่างผิดปกติและไม่มีอาการใดๆ ในอดีตมีความเสี่ยงเกือบเท่ากับการแตกหักครั้งใดๆ ในอดีต อย่างไรก็ตาม การแตกหักของกระดูกสันหลังแบบมีรูปร่างผิดปกติทางคลินิกมีความเสี่ยงสูงกว่ามาก (ดูรายการอ้างอิง Kanis et al 2004(1))
(1) [Kanis JA, Johnell O, et al (2004) Risk and burden of vertebral fractures in Sweden. Osteoporosis International 15: 20-26 (doi: 10.1007/s00198-003-1463-7., https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14593450)]
ความผิดปกติทั้งสองอย่างมีความเสี่ยงต่อการเกิดกระดูกหักมากกว่าที่อธิบายได้จาก BMD สำหรับสาเหตุรองอื่นๆ ของโรคกระดูกพรุน สันนิษฐานโดยระมัดระวังว่าการเพิ่มขึ้นของความเสี่ยงต่อการเกิดกระดูกหักจากโรคกระดูกพรุนนั้นเกิดจาก BMD ที่ต่ำ ซึ่งได้รับการยืนยันแล้วว่าเป็นอาการของโรคลำไส้อักเสบ (1) และภาวะไตวายเรื้อรังที่ไม่ได้ฟอกไต (2)
(1) [Targownik LE, Bernstein CN, et al (2013) Inflammatory bowel disease and the risk of fracture after controlling for FRAX. Journal of Bone and Mineral Research 28: 1007-1013. (doi: 10.1002/jbmr.1848., https://asbmr.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/jbmr.1848)]
(2) [Whitlock R, Leslie WD et al (2019) The Fracture Risk Assessment Tool (FRAX®) predicts fracture risk in patients with chronic kidney disease. Kidney International 95: 447-454. ( doi: 10.1016/j.kint.2018.09.022., https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0085253818307750)]
สิ่งนี้ถือเป็นจริงสำหรับกระดูกหักหลายกรณี รวมถึงกระดูกหักจากโรคกระดูกพรุน (ที่กระดูกสันหลัง สะโพก กระดูกต้นแขน และปลายแขน) ที่เกิดขึ้นภายในระยะเวลาสองปี ซึ่งไม่ได้คำนึงถึงเรื่องนี้ใน FRAX แต่ปัจจุบันมีอัลกอริทึมการปรับแก้ใน FRAXplus® เพื่อแสดงผลกระทบของความน่าจะเป็นของการเกิดกระดูกหักใหม่
ถูกต้องที่ค่าดัชนีการหมุนเวียนของกระดูกที่สูงนั้นสัมพันธ์กับความเสี่ยงต่อการเกิดกระดูกหักโดยไม่ขึ้นกับความหนาแน่นของมวลกระดูก (BMD) อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีข้อตกลงเกี่ยวกับสารวิเคราะห์อ้างอิง และยังไม่มีประสบการณ์จากทั่วโลกเพียงพอที่จะทราบว่าสารวิเคราะห์ดังกล่าวสามารถนำไปใช้ได้อย่างไร วิธีการตีความผลการทดสอบดังกล่าวขึ้นอยู่กับดุลยพินิจทางคลินิก
FRAX ไม่มีความไวเพียงพอที่จะนำมาใช้ติดตามการรักษาหรือกำหนดเป้าหมายการรักษาได้(1) อย่างไรก็ตาม FRAX สามารถนำมาใช้ประเมินความน่าจะเป็นของการเกิดกระดูกหักในผู้ป่วยที่เพิ่งได้รับการรักษาหรือผู้ป่วยที่กำลังได้รับการรักษาหากคาดว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงวิธีการรักษา(2)
(1) [Leslie WD, Lix LM, et al (2012) Does osteoporosis therapy invalidate FRAX for fracture prediction? Journal of Bone and Mineral Research 27: 1243-1251. (DOI: 10.1002/jbmr.1582., https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22392538/)]
(2) [Leslie WD, Majumdar SR, et al (2014) Can change in FRAX score be used to “Treat-to-Target”? A population‐based cohort study. Journal of Bone and Mineral Research 29: 1061-1066. (DOI: 10.1002/jbmr.2151., https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24877235/)]
มีข้อมูลไม่มากนักในช่วงเวลาที่สร้างแบบจำลอง FRAX นอกจากนี้ การแทรกแซงทางเภสัชกรรมยังไม่ได้รับการพิสูจน์ว่าสามารถลดความเสี่ยงของการเกิดกระดูกหักในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ได้ ปัจจุบันมีข้อมูลที่มั่นคงเพื่อสนับสนุนการรวมเบาหวานชนิดที่ 2 ไว้ในแบบจำลอง FRAX ในอนาคต และเป็นหัวข้อของการวิจัยในปัจจุบัน(1)
(1) [Rubin MR, Schwartz AV, et al (2013) Osteoporosis Risk in Type 2 Diabetes Patients. Expert Review of Endocrinology & Metabolism 8: 423–425. (DOI: 10.1586/17446651.2013.835567, https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1586/17446651.2013.835567)]
มีวิธีการหลายวิธีที่ได้รับการแนะนำ (1) วิธีที่ง่ายที่สุดคือการตอบใช่ในช่องสำหรับโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์
(1) [Leslie WD, Johansson H, et al (2018) Comparison of methods for improving fracture risk assessment in diabetes: The Manitoba BMD Registry. Journal of Bone and Mineral Research 33: 1923-1930. (doi: 10.1002/jbmr.3538., https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29953670/)]
ไม่ใช่ - ยกเว้นสหรัฐอเมริกา สิงคโปร์ และแอฟริกาใต้ ซึ่งมีข้อมูลระบาดวิทยาเพียงพอที่จะทำการปรับเปลี่ยนที่เหมาะสมได้
เราไม่ทราบ แต่หลักฐานปัจจุบันบ่งชี้ว่าแม้แต่ผู้อพยพที่อพยพมาเป็นเวลานานก็ยังคงมีลักษณะ FRAX ของมาตุภูมิ หากพวกเขามีเชื้อสายจีน แบบจำลอง FRAX ของฮ่องกงอาจเหมาะสมกว่า (1)
(1) [Johansson H, Odén A, et al (2015) Is the Swedish FRAX model appropriate for Swedish immigrants? Osteoporosis International 26: 2617-2622. (doi: 10.1007/s00198-015-3180-4, https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26018091/) ]
มีอัลกอริทึมการประเมินความเสี่ยงบนเว็บในออสเตรเลีย เยอรมนี เนเธอร์แลนด์ อิตาลี สหราชอาณาจักร และสหรัฐอเมริกา ซึ่งให้การประมาณค่าอุบัติการณ์ของกระดูกหักในระดับประเทศ FRAX ได้รับการปรับเทียบสำหรับแต่ละประเทศและคำนวณความน่าจะเป็นของกระดูกหัก ไม่ใช่อุบัติการณ์(1) ความน่าจะเป็นขึ้นอยู่กับอันตรายของกระดูกหักและอันตรายของการเสียชีวิต ดังนั้น แม้ว่าความเสี่ยงของกระดูกหักจะสูงมาก แต่บุคคลนั้นก็ไม่น่าจะเกิดกระดูกหักหากคาดว่าจะเสียชีวิตในวันพรุ่งนี้ (กล่าวคือ มีความเสี่ยงสูง มีโอกาสต่ำ)
(1) [Kanis JA, Harvey NC, Johansson H, et al (2017) Overview of fracture prediction tools. Journal of Clinical Densitometry. 20: 360–367. (doi: 10.1016/j.jocd.2017.06.013., https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28716500/)]
ใช้ประเทศที่ระบาดวิทยาของโรคกระดูกพรุนใกล้เคียงกับประเทศของคุณมากที่สุด ตัวอย่างประเทศที่มีความเสี่ยงสูง ได้แก่ เดนมาร์กและสวีเดน ประเทศที่มีความเสี่ยงต่ำ ได้แก่ เลบานอนและจีน คาดว่าจะมีการนำแบบจำลองใหม่ๆ มาใช้ในเวอร์ชันต่อๆ ไป กดดันสังคมในประเทศของคุณให้สร้างแบบจำลองเฉพาะประเทศหรือแบบจำลองทดแทน
มีสองตัวเลือก ตัวเลือกแรกคือการสร้างแบบจำลองทดแทนซึ่งใช้ความเสี่ยงของการเกิดกระดูกหักจากประเทศที่สันนิษฐานว่ามีการระบาดของโรคกระดูกหักที่คล้ายคลึงกัน แต่ใช้ความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตของประเทศแม่ ตัวอย่างเช่น อินเดีย ซึ่งใช้ความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตของอินเดียแต่ใช้ความเสี่ยงต่อการเกิดกระดูกหักของประชากรอินเดียในสิงคโปร์ ตัวเลือกที่สองคือการสร้างแบบจำลอง FRAX ที่แท้จริง ข้อกำหนดสำหรับสิ่งนี้มีอยู่ (1)
แบบจำลองนี้สร้างขึ้นจากข้อมูลจริงในกลุ่มประชากรทั่วโลกที่มีช่วงอายุจำกัด หากคุณป้อนอายุต่ำกว่า 40 ปี เครื่องมือจะคำนวณความน่าจะเป็นของการเกิดกระดูกหักเมื่ออายุ 40 ปี คุณต้องใช้การตัดสินใจทางคลินิกเพื่อตีความความเสี่ยง
โปรแกรม FRAX ปัจจุบันไม่ได้ระบุค่าที่ขาดหายไป เมื่อคำนวณความน่าจะเป็น 10 ปี จะถือว่าสามารถตอบคำถามทุกข้อ (ยกเว้น BMD) ได้ หากคุณไม่มีข้อมูล เช่น ประวัติครอบครัว คุณควรตอบว่าไม่
การรวมกระดูกหักจากโรคกระดูกพรุนทั้งหมดเข้าด้วยกันนั้นเป็นปัญหาเนื่องจากข้อมูลเกี่ยวกับระบาดวิทยาของกระดูกหักเหล่านี้มีจำกัด จากข้อมูลของสวีเดน การรวมกระดูกหักจากโรคกระดูกพรุนที่สำคัญอื่นๆ (เช่น กระดูกเชิงกราน กระดูกต้นขาหัก และกระดูกแข้งหัก) จะทำให้ค่าต่างๆ เพิ่มขึ้นประมาณ 10 เปอร์เซ็นต์ (ตัวอย่างเช่น ในผู้ป่วยที่คำนวณความน่าจะเป็นของกระดูกหักจากโรคกระดูกพรุนที่สำคัญไว้ที่ 5 เปอร์เซ็นต์ ค่านี้อาจเพิ่มขึ้นเป็น 5.5 เปอร์เซ็นต์) การรวมกระดูกซี่โครงหักเข้าด้วยกันจะมีผลมากกว่ามาก อย่างไรก็ตาม การวินิจฉัยโรคนี้ทำได้ยาก
เหตุผลสองประการ ประการแรกคือข้อมูลกลุ่มตัวอย่างที่ใช้สร้างแบบจำลองรายงานการล้มในลักษณะที่แตกต่างกันมาก ทำให้ไม่สามารถหาค่ามาตรฐานได้ ประการที่สอง แม้ว่าจะดูสมเหตุสมผล แต่การแทรกแซงด้วยยาไม่ได้แสดงให้เห็นว่าสามารถลดความเสี่ยงของกระดูกหักในผู้ป่วยที่เลือกโดยพิจารณาจากประวัติการล้มเพียงอย่างเดียว สิ่งสำคัญคือแบบจำลองการประเมินความเสี่ยงจะต้องระบุความเสี่ยงที่สามารถลดลงได้ด้วยการรักษา โปรดทราบว่า FRAX ขึ้นอยู่กับการรวมบุคคลที่มีความเสี่ยงในการล้มในทุกระดับ ดังนั้น แม้ว่าจะไม่ใช่ตัวแปรอินพุต แต่การล้มก็จะถูกนำมาพิจารณาในการคำนวณ FRAX การรวมประวัติการล้มที่เป็นไปได้ใน FRAX เป็นหัวข้อของการวิจัยในปัจจุบัน(1) มีแนวทางบางส่วนสำหรับการปรับความน่าจะเป็น(2) ขณะนี้มีอัลกอริทึมการปรับใน FRAXplus® เพื่อแสดงผลกระทบของจำนวนการล้มที่รายงานในปีที่ผ่านมา
(1) [Harvey NC, Odén A, et al (2018) Falls predict fractures independently of FRAX probability: A meta-analysis of the Osteoporotic Fractures in Men (MrOS) Study. Journal of Bone and Mineral Research 33: 510-516. (doi: 201710.1002/jbmr.3331., https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29220072)]
(2) [Masud T, Binkley N, et al (2011) Official Positions for FRAX® clinical regarding falls and frailty: can falls and frailty be used in FRAX®? Journal of Clinical Densitometry 14: 194-204., (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21810525/)]
กระดูกหักตามรูปร่างที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้มีความสำคัญเท่ากับกระดูกหักจากความเปราะบางที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ และสามารถป้อนลงในแบบจำลอง FRAX® ได้ อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ไม่ได้รวมความน่าจะเป็นของกระดูกหักตามรูปร่างที่เกิดขึ้น นี่เป็นจุดยืนที่อนุรักษ์นิยม เนื่องจากความสำคัญทางคลินิกของกระดูกหักตามรูปร่างนั้นยังคงเป็นที่ถกเถียง (นอกเหนือจากการคาดการณ์ความเสี่ยง) อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ไม่ส่งผลกระทบต่อผู้ที่มีสิทธิ์เข้ารับการรักษา
การประเมิน FRAX® ไม่ได้บอกคุณว่าใครควรได้รับการรักษาแบบใด ยังคงเป็นเรื่องของการตัดสินใจทางคลินิก ในหลายประเทศ มีแนวทางที่จัดทำขึ้นโดยอิงตามความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญและ/หรือตามหลักเศรษฐศาสตร์ด้านสุขภาพ(1) ในบางประเทศ มีลิงก์โดยตรงระหว่างเว็บไซต์ FRAX และเว็บไซต์เฉพาะประเทศ ซึ่งช่วยในการตีความผลลัพธ์ (เช่น บราซิล ฟินแลนด์ เลบานอน โรมาเนีย รัสเซีย และสหราชอาณาจักร)
(1) [Kanis JA, Harvey NC, et al (2016) A systematic review of intervention thresholds based on FRAX. A report prepared for the National Osteoporosis Guideline Group and the International Osteoporosis Foundation. Archives of Osteoporosis, Dec;11(1):25. (doi: 10.1007/s11657-016-0278-z., https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27465509/)]
คุณควรป้อนคะแนน T สำหรับคอกระดูกต้นขาที่ได้มาจากมาตรฐานอ้างอิง (ฐานข้อมูล NHANES III สำหรับผู้หญิงผิวขาวอายุ 20-29 ปี ซึ่งแนะนำกันอย่างกว้างขวาง) คะแนน T จากฐานข้อมูลท้องถิ่นหรือช่วงอ้างอิงเฉพาะกลุ่มชาติพันธุ์จะให้ผลลัพธ์ที่เข้าใจผิดได้ โปรดทราบว่าใช้ช่วงอ้างอิงเดียวกันสำหรับผู้ชาย (เช่น ฐานข้อมูล NHANES III สำหรับผู้หญิงผิวขาวอายุ 20-29 ปี) หากคุณไม่แน่ใจเกี่ยวกับคะแนน T ให้ป้อนผู้ผลิตอุปกรณ์วัดและผลลัพธ์ BMD คะแนน T ของ FRAX จะถูกคำนวณให้คุณ
ไม่ แบบจำลองนี้สร้างขึ้นจากข้อมูลจริงในกลุ่มประชากรที่มี BMD ของคอกระดูกต้นขา คะแนน T และคะแนน Z จะแตกต่างกันไปตามเทคโนโลยีที่ใช้และบริเวณที่วัด (1)
(1) [Leslie WD, Lix LM, et al (2012) A comparative study of using non-hip bone density inputs with FRAX®. Osteoporosis International 23: 853-860. (doi: 10.1007/s00198-011-1814-8., https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22008881)]
ใช่ แต่โปรดทราบว่า FRAX จะประเมินความน่าจะเป็นของการเกิดกระดูกหักเกินจริงในผู้ป่วยที่คะแนน T ของกระดูกสันหลังส่วนเอวสูงกว่าคะแนน T ของ BMD ของคอกระดูกต้นขามาก (1) FRAXplus® ช่วยให้เข้าถึงการปรับที่สามารถแสดงผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากการนำข้อมูลเพิ่มเติม (เช่น ความไม่สอดคล้องกันระหว่างคะแนน T ของ BMD ของกระดูกสันหลังส่วนเอวและคอกระดูกต้นขา) มาพิจารณาในการตัดสินใจ
(1) [Johansson H, Kanis JA, et al (2014) Impact of femoral neck and lumbar spine BMD discordances on FRAX probabilities in women: A meta-analysis of international cohorts. Calcified Tissue International 95:428–435. (DOI 10.1007/s00223-014-9911-2., https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4361897)]
การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญจะส่งผลต่อความแม่นยำของแบบจำลอง ทำให้ต้องมีการปรับปรุงแบบจำลอง FRAX เป็นระยะๆ
ความน่าจะเป็นของการเกิดกระดูกหักนั้นได้มาจากความเสี่ยงของการเกิดกระดูกหักและความเสี่ยงของการเสียชีวิต การรวมความเสี่ยงของการเสียชีวิตนั้นมีความสำคัญ เนื่องจากผู้ที่มีโอกาสเสียชีวิตในทันทีสูงนั้นมีแนวโน้มที่จะเกิดกระดูกหักน้อยกว่าผู้ที่อายุยืนยาวกว่า อันที่จริงแล้ว ในกรณีที่มีแนวโน้มว่าจะรอดชีวิตน้อยกว่า 10 ปี อัลกอริทึมจะคำนวณความเสี่ยงของการเกิดกระดูกหักในช่วงชีวิตที่เหลือของบุคคลนั้น
กระดูกหักจากโรคกระดูกพรุนหรือ MOF คือกระดูกสะโพกหัก กระดูกสันหลังหัก กระดูกปลายแขนหัก หรือกระดูกต้นแขนหัก ความน่าจะเป็นของ MOF ที่คำนวณโดย FRAX คือความน่าจะเป็น 10 ปีของกระดูกหักเหล่านี้